evet! bugun hayatin adaletine olan inancimi gercekten kaybettigim gundur. not dusun. tarih yazin altina.. bugun o gun..
bedenini sevmeyen insanlarin hayatimin icine etmesini kutladigim gun.
bulasik yikarken ruyasinda beni gordugunu sanarken, izledigim adamin ruya gormedigi gun.
benim evden kactigim gun.
hayat budur. hayat bu kadar guzeldir iste.
bu kadar samimiyetsizdir. bu kadar bencildir. bu kadar cirkinlesebilir.
kendime olan sevgimi bu kadar oldurebilir.
gelecek planlarimi kurarken unuttugum kisi benim.
ne sensin. ne o. ne onlar. ne de su.
bu kadar zaman uzerine samanin binmesiyle olusan yumusak zemin gecenin bu saatindeki hayal kirikliklarini temizleyemedi. bukowski olsa bira uzatirdi simdi.
keske olmeseydi.
birilerini olduresim var benim de ama sosyal normlara karsi gelmek olmaz.
100 euroya adam olunmuyor.
migrenine sictigimin dunyasinda bir yatak odasi lambasi ve sehirdisindan getirilen hediye ile kadin olunmuyor. biliyordum ama bu kadar bilmiyordum.
adacayi, enerji ve motor uclemesinin cinsel gondermesini babamin edecegi kufure havale ederekten hayatta basarilar diliyorum. beden egitimi 101 kodlu ders aciliyormus bu sene..
ah.. ah.. ah..
tom waits susmuyor. ben her zamankinden.
ben istar. ben kezban. ben merve. ben emine.
ruhumu satiyordum ama ne icin.
nasil oluyorsa oyle olsun. merak ediyorsam kendime.
meraktan olmedi kimse.
her kim oldu ise ben yarattim. her kimsem onlar yaratti.
ben boyle post modern siir kafalarini s.keyim. sevmiyorum.
agla yavrum, acilirsin..
kolonya?
