kamu yönetimi

dün bir telefon görüşmesi esnasında karşı taraftan dökülüverdi. biraz şaşkınım. garip bir hissiyat hakim. ama hallendim. içim bir garip. tarif edemediğim bir ekşilik ve tuzluluk söz konusu. e tabii bir de tavşanlar söz konusu. sözün özü şu ki, bu şeyler her neyse beni üzüyor ve mutlu ediyor. telefon konuşmalarına devam etmek istiyorum. korkuyorum. ama susmayı hiç istemiyorum. üstad?

Sen gittikten sonra yalnız kalacağım..
Yalnız kalmaktan korkmuyorum da..
Ya canım ellerini tutmak isterse?